نفت در برابر حق آبه ایران

طالبان نفت ایران را می خواهد

اولین پیامد عدم تامین حق آبه ابران از سوی افغانستان گریبانگیر بخش کشاورزی سیستان و بلوچستان خواهد شد و اگر این مساله حل نشود ایران نمیتواند حجم سابق آب کشاورزی را داشته باشد و یا محصولاتی که آب بری بیشتری دارند دیگر امکان کشت وجود ندارد و این امر موجب مهاجرت افراد به شهرهای بزرگ جهت مشاغل غیر کشاورزی می گردد.

مهمترین مساله دیگر پیامدهای محیط‌ زیستی است. گرد و خاک یکی از پیامدهای محیط‌ زیستی عمده است. سیستان و بلوچستان از قدیم خیلی تحت تاثیر طوفان‌های گردوغبار بوده است. اکنون نیز این وضعیت تشدید شده است و هزینه های آلودگی ناشی از غبار می تواند غیر قابل محاسبه باشد.

نگرانی دیگر، تامین آب شرب است. وقتی تنش آبی از حدی بیشتر بگذرد ممکن است آب صنعت و حتی آب شرب هم تحت تاثیر قرار گیرد و به جایی برسیم که دیگر امکان سکونت وجود نداشته باشد که این مرز خیلی خطرناک است. البته می‌توان در این شرایط از آب‌های زیرزمینی استفاده کرد اما نه با این الگویی که اکنون انجام می‌شود.

در این میان اشرف غنی، رئیس جمهور پیشین افغانستان می‌گوید اگر ایرانی‌ها بیشتر از حقابه خودشان در توافق ۱۳۵۱ بخواهند، باید به ازایش به ما نفت بدهند.

حال مناقشات اخیر سبب شده تا برخی بگویند چنین وضعیتی خیلی هم دور از ذهن نیست. مخصوصا پس از بهره‌برداری بند کمال خان که مسیر انتهایی هیرمند را تغییر داده است. بدتر از آن اینکه حالا ۲۰ بند دیگر قرار است روی هیرمند ساخته شود و به کمک تکنولوژی‌های وارداتی از هند و چین وسعت اراضی کشاورزی یکصد هزار هکتار افزایش یافته که عمده آن هم خشخاش است که میانگین مصرف آبش ۲ برابر مصرف اب در بخش کشاورزی است.